Wyprowadzenie Izraelitów z Egiptu, to wielkie dzieło PANA BOGA, ale ofiarna zbawcza śmierć Jezusa Chrystusa i Jego zmartwychwstanie, to o wiele wiele bardziej większe i ważniejsze Boże dzieło - dla mnie jest nieskończenie większe, nieskończenie ważniejsze dzieło Boże niż wszystko inne w tym exodus Izraelitów. Zbawcze dzieło z Golgoty - to największe, najważniejsze wydarzenie w historii ludzkości i nikt tego nie przebije.
Izraelici mieli pamiętać, wspominać Boże uwolnienie z niewoli egipskiej, a my o wiele wiele bardziej powinniśmy pamiętać, wspominać o zbawczej ofierze Jezusa Chrystusa za grzechy świata w tym nasze. Mamy o wiele większe powody do dziękczynienia PANU BOGU, do oddawania chwały OJCU i SYNOWI niż Izraelici za wyzwolenie z Egiptu. Mamy o o wiele większe powody mówić ludziom o zbawczym dziele z Golgoty, niż Izraelici o exodusie.
Pascha była ustanowiona przez PANA BOGA na pamiątkę wyprowadzenia z niewoli egipskiej. Ofiarna śmierć Jezusa Chrystusa jako człowieka za nasze grzechy daje nam zbawionym uwolnienie z niewoli grzechu. Wolność jaką mamy w naszym PANU ZBAWICIELU jest nieskończenie ważniejsza, większa niż uwolnienie Izraelitów z Egiptu.
Izraelici mieli wspominać to podczas m.in. święta Paschy : "Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. (41) Po upływie tych czterystu trzydziestu lat, dokładnie tego samego dnia, wyruszyły z ziemi egipskiej wszystkie zastępy Pana. (42) Była to noc, w której czuwał Pan, aby wyprowadzić je z ziemi egipskiej. Toteż ma ona być nocą czuwania wszystkich synów Izraela po wszystkie ich pokolenia ku czci Pana. (43) I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona: Oto ustawa o ofierze paschalnej: Żaden cudzoziemiec nie będzie z niej spożywał. (44) Lecz każdy niewolnik, nabyty za pieniądze, jeśli go obrzeżesz, może z niej spożywać. (45) Obcy mieszkaniec albo najemnik nie będzie z niej spożywał. (46) W jednym i tym samym domu ma być spożyta, ani kawałka tego mięsa nie wyniesiesz z domu na zewnątrz; ani kości z niej nie złamiecie. (47) Cały zbór izraelski będzie tego przestrzegał! (48) A jeśli zatrzyma się u ciebie cudzoziemiec i będzie chciał obchodzić Paschę Pana, spraw wpierw, żeby wszyscy męscy członkowie jego rodziny zostali obrzezani, i wtedy może brać udział w święcie, i będzie zrównany z tubylcem; lecz żaden nieobrzezany nie będzie z niej spożywał. (49) Jedno prawo obowiązywać będzie tubylca i cudzoziemca, goszczącego wśród was. (50) Wszyscy synowie Izraela uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi; tak uczynili, (51) tego właśnie dnia wyprowadził Pan synów izraelskich z ziemi egipskiej, zastęp za zastępem." - 2 Księga Mojżeszowa 12:40-51 BW
"I przemówił Pan do Mojżesza na pustyni Synaj w drugim roku po ich wyjściu z ziemi egipskiej, w pierwszym miesiącu, tymi słowy: (2) Niech synowie izraelscy obchodzą Paschę w oznaczonym czasie. (3) Będziecie ją obchodzili w oznaczonym czasie czternastego dnia tego miesiąca pod wieczór. Zgodnie ze wszystkimi przepisami i wszystkimi prawami obchodzić ją będziecie. (4) Mojżesz powiedział więc synom izraelskim, aby obchodzili Paschę. (5) I obchodzili Paschę w pierwszym miesiącu, czternastego dnia tego miesiąca, pod wieczór, na pustyni Synaj. Synowie izraelscy uczynili wszystko tak, jak Pan rozkazał Mojżeszowi." - 4 Księga Mojżeszowa 9:1-5 BW
"Bacz, abyś w miesiącu Kłosów odprawiał Paschę dla Pana, Boga twego, gdyż w miesiącu Kłosów wyprowadził cię Pan, Bóg twój, z Egiptu w nocy. (2) Złożysz na ofiarę paschalną dla Pana, Boga twego, owce i bydło, w miejscu, które Pan wybierze na mieszkanie dla imienia swego. (3) Nie będziesz przy niej jadł zakwaszonego ciasta przez siedem dni. Będziesz jadł przy niej przaśniki - chleb nędzy, gdyż w pośpiechu wyszedłeś z ziemi egipskiej - abyś pamiętał dzień twego wyjścia z ziemi egipskiej przez wszystkie dni twojego życia. (4) Przez siedem dni nie pojawi się u ciebie kwaśny zaczyn na całym twoim obszarze. Z mięsa, które złożysz na ofiarę wieczorem pierwszego dnia, niech nic nie zostanie przez noc do rana. (5) Nie będziesz mógł składać ofiary paschalnej w żadnej miejscowości z tych, jakie Pan, Bóg twój, ci daje, (6) tylko na miejscu, które Pan, Bóg twój, wybierze na mieszkanie dla swego imienia, składać będziesz ofiarę paschalną wieczorem po zachodzie słońca, o tym samym czasie, kiedy wychodziłeś z Egiptu, (7) ugotujesz je i będziesz jadł na miejscu, które wybierze Pan, Bóg twój. Rano możesz pójść z powrotem do swoich namiotów." - 5 Księga Mojżeszowa 16:1-7 BW
Nie obowiązuje nas Pascha, bo stare przymierze nie obowiązuje od blisko 2000 lat, od ofiarnej zbawczej śmierci Jezusa Chrystusa na Golgocie. Exodus był tylko cieniem ofiarnego zbawczego dzieła z Golgoty w którym zostaliśmy uwolnienie z niewoli grzechu : "Mówił więc Jezus do Żydów, którzy uwierzyli w Niego: Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie (32) i poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi. (33) Odpowiedzieli mu: Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy u nikogo w niewoli. Jakże możesz mówić: Wyswobodzeni będziecie? (34) Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, każdy, kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu. (35) A niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze, lecz syn pozostaje na zawsze. (36) Jeśli więc Syn was wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie. (37) Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, lecz chcecie mnie zabić, bo słowo moje nie ma do was przystępu. (38) Mówię to, co widziałem u Ojca, a wy także czynicie, co słyszeliście u ojca waszego. (39) Odpowiadając, rzekli mu: Ojcem naszym jest Abraham. Jezus im rzecze: Jeżeli jesteście dziećmi Abrahama, spełniajcie uczynki Abrahama. (40) Lecz teraz chcecie zabić mnie, człowieka, który wam mówił prawdę, którą usłyszałem od Boga: Abraham tego nie czynił. (41) Wy spełniacie uczynki swojego ojca. Na to mu rzekli: My nie jesteśmy zrodzeni z nierządu; mamy jednego Ojca, Boga. (42) Rzekł im Jezus: Gdyby Bóg był waszym Ojcem, miłowalibyście mnie, Ja bowiem wyszedłem od Boga i oto jestem. Albowiem nie sam od siebie przyszedłem, lecz On mnie posłał. (43) Dlaczego mowy mojej nie pojmujecie? Dlatego, że nie potraficie słuchać słowa mojego. (44) Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa. (45) Ponieważ ja mówię prawdę, nie wierzycie mi. (46) Któż z was może mi dowieść grzechu? Jeśli mówię prawdę, dlaczego nie wierzycie mi? (47) Kto z Boga jest, słów Bożych słucha; wy dlatego nie słuchacie, bo z Boga nie jesteście." - Ewangelia apostoła Jana 8:31-47 BW
- "Nie potrzebujesz księży i hostii do przebaczenia, zbawienia część 3 - bluźniercze bałwochwalcze rzymskokatolickie boże ciało i hostia" - https://mieczducha888.blogspot.com/2022/06/nie-potrzebujesz-ksiezy-i-hostii-do.html
- "Bluźniercza Pierwsza Komunia Nieświęta. - Ewangelia Prawdziwej Łaski część 10" - https://mieczducha888.blogspot.com/2022/05/bluzniercza-pierwsza-komunia-nieswieta.html
To co uczynił Jezus Chrystus w mocy OJCA na Golgocie powinno stale być , w naszym sercu, w naszym umyśle. A wspólnie, razem jako wspólnota możemy dodatkowo przypominać, zwiastować m.in. podczas pamiątki gdy łamiemy chleb i pijemy z owocu winorośli. Robimy to na pamiątkę - na pamiątkę, a nie na ofiarę jak to robi sekta rzymskokatolicka podczas bluźnierczej "mszy - transsubstancjacji" : "A dając to zalecenie, nie pochwalam, że się schodzicie nie ku lepszemu, ale ku gorszemu. (18) Słyszę bowiem najpierw, że gdy się jako zbór schodzicie, powstają między wami podziały; i po części temu wierzę. (19) Zresztą, muszą nawet być rozdwojenia między wami, aby wyszło na jaw, którzy wśród was są prawdziwymi chrześcijanami. (20) Wy tedy, gdy się schodzicie w zborze, nie spożywacie w sposób należyty Wieczerzy Pańskiej; (21) każdy bowiem zabiera się niezwłocznie do spożycia własnej wieczerzy i skutek jest taki, że jeden jest głodny a drugi pijany. (22) Czy nie macie domów, aby jeść i pić? Albo czy zborem Bożym gardzicie i poniewieracie tymi, którzy nic nie mają? Co mam wam powiedzieć? Czy mam was pochwalić? Nie, za to was nie pochwalam. (23) Albowiem ja przejąłem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której był wydany, wziął chleb, (24) a podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to czyńcie na pamiątkę moją. (25) Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją. (26) Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Pańską zwiastujecie, aż przyjdzie. (27) Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej. (28) Niechże więc człowiek samego siebie doświadcza i tak niech je z chleba tego i z kielicha tego pije. (29) Albowiem kto je i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Pańskiego, sąd własny je i pije. (30) Dlatego jest między wami wielu chorych i słabych, a niemało zasnęło. (31) Bo gdybyśmy sami siebie osądzali, nie podlegalibyśmy sądowi. (32) Gdy zaś jesteśmy sądzeni przez Pana, znaczy to, że nas wychowuje, abyśmy wraz ze światem nie zostali potępieni. (33) A tak, bracia moi, gdy się schodzicie, aby jeść, czekajcie jedni na drugich. (34) Jeśli kto głodny, niech je w domu, abyście się na sąd nie schodzili. A zarządzenie co do pozostałych spraw wydam, gdy przyjdę." - 1 List apostoła Pawła do Koryntian 11:17-34 BW
- "Dlaczego alkoholowe
wino lub sklepowe bezalkoholowe wino z fermentacji nie nadaje się, nie
powinno być używane do Pamiątki ofiary z Golgoty PANA ZBAWICIELA Jezusa
Chrystusa" - https://mieczducha888.blogspot.com/2022/10/dlaczego-alkoholowe-wino-lub-sklepowe.html
Izraelici często w różnych m.in. ciężkich okolicznościach szczególnie przypominali jak PAN BÓG wyprowadził ich z Egiptu. ... "Zapytaj się dawnych czasów, które były przed tobą od dnia, kiedy stworzył Bóg na ziemi człowieka, i od krańca aż po kraniec niebios, czy stało się już coś tak wielkiego albo czy słyszano kiedy o czymś podobnym? (33) Czy kiedykolwiek jakiś lud słyszał głos Boga przemawiającego spośród ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywy? (34) Albo czy spróbował jakiś bóg przyjść i wziąć sobie jakiś naród spośród innego narodu przez doświadczenia, znaki i cuda oraz przez wojnę, ręką możną i wyciągniętym ramieniem, przez wielkie i straszne czyny, jak to wszystko, co Pan, wasz Bóg, na oczach twoich uczynił dla was w Egipcie? (35) Tobie to ukazano, abyś poznał, że Pan jest Bogiem. Oprócz niego nie ma innego. (36) Z nieba dał ci słyszeć swój głos, aby cię utrzymać w karności, a na ziemi ukazał ci swój wielki ogień, i słyszałeś jego słowa spośród ognia. (37) A ponieważ umiłował twoich ojców i wybrał po nich ich potomstwo, więc osobiście wyprowadził cię wielką swoją mocą z Egiptu, (38) aby wypędzić przed tobą narody większe i mocniejsze od ciebie, a ciebie zaprowadzić do ich ziemi i dać ci ją w posiadanie, jak to jest dzisiaj. (39) Dowiedz się tedy dzisiaj i weź to sobie do serca, że Pan jest Bogiem na niebie w górze i na ziemi w dole, nie ma innego!" - 5 Mojżeszowa 4:32-39 BW
"Potem czynili synowie izraelscy zło w oczach Pana, wydał ich więc Pan w rękę Midiańczyków na siedem lat. (2) A gdy się wzmogła przemoc Midiańczyków nad Izraelem, poczynili sobie synowie izraelscy przed Midiańczykami podziemne lochy w górach, jaskinie i warownie. (3) I zdarzało się, że gdy Izrael zasiał nadciągnęli Midiańczycy i Amalekici, i ludzie ze wschodu i napadali go, (4) rozkładali się u nich obozem i niszczyli plon ziemi aż do okolic Gazy, i nie zostawiali w Izraelu żywności ani owcy, ani wołu, ani osła, (5) gdyż nadciągali wraz ze swoimi stadami i z namiotami i przybywali tak licznie jak szarańcza, a zarówno ich jak i ich wielbłądów było bez liku, tak iż gdy weszli do ziemi, spustoszyli ją. (6) Zubożał tedy Izrael bardzo przez Midiańczyków i wołali synowie izraelscy do Pana. (7) A gdy synowie izraelscy wołali do Pana z powodu Midiańczyków, (8) posłał Pan do synów izraelskich męża, proroka, który rzekł do nich: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Ja wywiodłem was z Egiptu i wyprowadziłem was z domu niewoli, (9) i wyrwałem was z ręki Egipcjan i z ręki wszystkich waszych gnębicieli, których wygnałem przed wami, dając wam ich ziemię. (10) I rzekłem do was: Jam jest Pan, Bóg wasz. Nie lękajcie się bogów Amorejczyków, w których ziemi mieszkacie; lecz wy nie usłuchaliście mojego głosu. (11) Pewnego razu przyszedł anioł Pański i usiadł pod dębem, który był w Ofra, a należał do Joasza, potomka Abiezera, podczas gdy Gedeon, jego syn, wyklepywał pszenicę w tłoczni winnej, aby ją zabezpieczyć przed Midiańczykami. (12) I ukazał mu się anioł Pański i rzekł do niego: Pan z tobą, mężu waleczny! (13) A Gedeon rzekł do niego: Za pozwoleniem, panie mój. Jeżeli Pan jest z nami, to dlaczego spotkało nas to wszystko? Gdzież są wszystkie jego cuda, o których opowiadali nam nasi ojcowie, mówiąc: Czyż nie Pan wywiódł nas z Egiptu? Teraz zaś porzucił nas Pan i wydał nas w rękę Midiańczyków." - Księga Sędziów 6:1-13 BW
"A Samuel zwołał lud do Pana do Mispy. (18) I rzekł do synów izraelskich: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Ja wyprowadziłem Izraela z Egiptu i wyrwałem was z ręki Egipcjan, i z ręki wszystkich królestw, które was uciskały. (19) Wy zaś wzgardziliście dzisiaj Bogiem swoim, który was wybawił ze wszystkich waszych niedoli i ucisków, i mówicie do niego: Ustanów nad nami króla. Toteż stańcie teraz przed Panem według waszych plemion i według waszych tysięcy." - 1 Księga Samuela 10:17-19 BW
"Gdy Natan powiedział Dawidowi wszystko zgodnie z tymi słowami i zgodnie z całym tym objawieniem, (18) poszedł król Dawid i usiadł przed Panem, i rzekł: Kim ja jestem, Panie, Boże, a czym jest mój dom, że doprowadziłeś mnie aż dotąd? (19) Ale mało to jeszcze było w twoich oczach, Panie, Boże, gdyż rozciągnąłeś na dom twojego sługi obietnice twoje na daleką przyszłość i dałeś mi oglądać przyszłe pokolenie ludzkie, Panie, Boże. (20) Cóż tedy ma ci jeszcze Dawid do powiedzenia, przecież Ty znasz twego sługę, Panie Boże. (21) Ze względu na swoją obietnicę i zgodnie ze swoim sercem uczyniłeś wszystkie te wielkie rzeczy, aby je poznał twój sługa. (22) Dlatego wielki jesteś, Panie, Boże, bo nikt nie jest taki jak Ty, i nie ma Boga oprócz ciebie we wszystkim, co słyszeliśmy na własne uszy. (23) A który lud jest jak twój, jak Izrael, jedyny naród na ziemi, dla którego Bóg wyruszył, by go sobie wykupić jako lud, aby mu nadać imię i dokonać dla nich tych wielkich i strasznych rzeczy, wypędzając narody i ich bogów sprzed twojego ludu, który sobie wykupiłeś z Egiptu. (24) I ustanowiłeś sobie swój lud izraelski jako swój lud na wieki, a Ty, Panie, jesteś ich Bogiem." - 2 Księga Samuela 7:17-24 BW
"W dziewiątym roku panowania Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię, uprowadził Izraela do Asyrii i osadził ich tam w Chalach i nad Chaborem, rzeką Gozanu i w miastach medyjskich. (7) A stało się tak, ponieważ synowie izraelscy grzeszyli przeciwko Panu, Bogu swemu, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, spod władzy faraona, króla egipskiego, a czcili obcych bogów, (8) a postępowali według zwyczajów tych narodów, które Pan wypędził sprzed oblicza synów izraelskich, oraz tych, jakie wprowadzili królowie izraelscy." - 2 Księga Królewska 17:6-8 BW
"Tego, który pobił Egipt w pierworodnych jego, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (11) Wyprowadził Izraela spośród nich, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (12) Mocną ręką i podniesionym ramieniem, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (13) On rozdzielił Morze Czerwone na części, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (14) I przeprowadził Izraela środkiem jego, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (15) Wrzucił faraona i wojsko jego w Morze Czerwone, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (16) Prowadził lud swój przez pustynię, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (17) Pobił królów wielkich, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (18) Zabił potężnych królów, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (19) Sychona, króla Amorejczyków, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (20) I Oga, króla Baszanu, Albowiem na wieki trwa łaska jego! (21) Dał im ziemię w dziedzictwo, Albowiem na wieki trwa łaska jego!" - Psalm 136:10-20 BW
"Ach, Wszechmocny Panie! Oto Ty uczyniłeś niebo i ziemię wielką swoją mocą i swoim wyciągniętym ramieniem; nie ma nic niemożliwego dla ciebie. (18) Wyświadczasz łaskę tysiącom, lecz za winę ojców odpłacasz na łono ich synów, którzy po nich przychodzą. Boże wielki i potężny, którego imię jest Pan Zastępów, (19) wielki w radzie i możny w wykonaniu, którego oczy są otwarte na wszystkie drogi ludzkie, aby oddać każdemu według jego dróg i według owoców jego uczynków. (20) Który czyniłeś znaki i cuda w ziemi egipskiej, pamiętne aż po dzień dzisiejszy zarówno w Izraelu, jak wśród ludzi, i uczyniłeś swoje imię sławne, jak to jest po dzień dzisiejszy. (21) I twój lud, Izraela, wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wśród znaków i cudów, ręką mocną i ramieniem wyciągniętym, i z wielkim przestrachem. (22) I dałeś im tę ziemię, którą pod przysięgą obiecałeś dać ich ojcom, ziemię opływającą w mleko i miód. (23) A gdy weszli i posiedli ją, nie słuchali twojego głosu i nie postępowali według twojego zakonu, nie czynili tego wszystkiego, co poleciłeś im czynić; dlatego sprawiłeś, że spotkało ich całe to nieszczęście." - Księga Jeremiasza 32:17-23 BW
Izraelici zlekceważyli co BÓG dla nich uczynił. Nie idźmy ich śladem.
Psalm 78 UBG : " Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust. (2) Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice; (3) Cośmy słyszeli i poznali i co nam opowiadali nasi ojcowie. (4) Nie zataimy tego przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił. (5) Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom; (6) Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali je swoim synom; (7) Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań; (8) Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu. (9) Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się. (10) Bo nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa. (11) Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał. (12) Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu. (13) Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał. (14) Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia. (15) Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin. (16) Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki. (17) Lecz oni jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni; (18) I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia. (19) I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni? (20) Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi? (21) Gdy PAN to usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi; (22) Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu; (23) Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył. (24) I zesłał im jak deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał. (25) Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta. (26) Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy. (27) Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski. (28) Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów. (29) Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli. (30) A gdy jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, gdy jeszcze pokarm był w ich ustach; (31) Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił. (32) Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom; (33) Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata - w trwodze. (34) Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga; (35) Przypominali sobie, że Bóg jest ich skałą, że Bóg Najwyższy - ich Odkupicielem; (36) Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem; (37) A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu. (38) On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał ich; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości; (39) Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca. (40) Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni i zasmucali go na pustkowiu! (41) Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela. (42) Nie pamiętali jego ręki ani dnia, w którym ich wybawił z utrapienia; (43) Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu; (44) Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli z nich pić. (45) Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły; (46) I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy. (47) Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem. (48) Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada na pastwę błyskawic. (49) Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów. (50) Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie; (51) Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny ich mocy w namiotach Chama; (52) Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado. (53) Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze; (54) I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica. (55) Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach. (56) Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw. (57) Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny. (58) Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość. (59) Gdy Bóg to usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem. (60) I opuścił przybytek w Szilo; namiot, który rozbił wśród ludzi; (61) I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga. (62) Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo. (63) Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż. (64) Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały. (65) Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina. (66) I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą. (67) Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał; (68) Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował. (69) I zbudował swoją świątynię jak wysoki pałac; jak ziemię, którą ugruntował na wieki. (70) Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród; (71) Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi owcami, aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo. (72) A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką."
Psalm 106 UBG : "Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki. (2) Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę? (3) Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie. (4) Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem; (5) Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem. (6) Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie. (7) Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym. (8) A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc. (9) Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię. (10) Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga. (11) Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich. (12) Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę. (13) Szybko jednak zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady. (14) Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu. (15) I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie. (16) Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA; (17) Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama; (18) I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych. (19) Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon; (20) I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę. (21) Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie; (22) Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym. (23) Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by ich nie wytracił. (24) Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu. (25) I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA. (26) Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni; (27) Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach. (28) Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary składane umarłym. (29) Tak pobudzili Boga do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga; (30) Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała. (31) Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki. (32) Rozgniewali go znowu u wód Meriba, tak że Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu; (33) Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił nierozważnie swymi ustami. (34) Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał. (35) Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów; (36) I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką. (37) Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki; (38) I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi. (39) Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami. (40) Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo. (41) I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili. (42) I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką. (43) Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości. (44) A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie. (45) Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości. (46) Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę. (47) Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą. (48) Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja."
"Ty wejrzałeś na niedolę naszych ojców w Egipcie i wysłuchałeś ich wołania nad Morzem Czerwonym. (10) Dokonałeś znaków i cudów na faraonie i na wszystkich jego sługach, i na całym ludzie jego ziemi, wiedziałeś bowiem, iż podle się z nimi obchodzili. Toteż uczyniłeś sławnym swoje imię, jak to jest i dzisiaj. (11) Rozdzieliłeś morze przed nimi, przeszli więc przez jego środek po suchej ziemi, a ścigających ich wrzuciłeś w głębinę, jak się wrzuca kamień do wód wezbranych. (12) Słupem obłocznym wiodłeś ich w dzień, a słupem ognia w nocy, oświetlając im drogę, po której iść mieli. (13) Potem zstąpiłeś na górę Synaj i rozmawiałeś z nimi z niebios, i dałeś im prawe ustawy, nauki prawdziwe, dobre przepisy i przykazania. (14) Ogłosiłeś im swój święty sabat, nadałeś im przykazania, przepisy i naukę przez Mojżesza, swego sługę. (15) Gdy byli głodni, dałeś im chleba z nieba, wodę ze skały im wydobyłeś, gdy byli spragnieni, i obiecałeś im, że wkroczą i odziedziczą ziemię, którą dać im poprzysiągłeś. (16) Lecz oni, nasi ojcowie, podle postąpili, usztywniając swoje karki i nie słuchając twoich przykazań. (17) Uchylali się od posłuszeństwa, nie pomnąc na cuda, jakie czyniłeś z nimi, owszem, usztywniali swoje karki i wpadli na pomysł, aby wrócić do swojej niewoli w Egipcie. Ale Ty jesteś Bogiem odpuszczenia, miłosiernym i litościwym, cierpliwym i wielce łaskawym, więc ich nie opuściłeś. (18) Nawet gdy uczynili sobie lanego cielca, mówiąc: To jest twój Bóg, który cię wywiódł z Egiptu, i popełniali wielkie bluźnierstwa, (19) Ty dla wielkiego swego miłosierdzia nie opuściłeś ich na pustyni; słup obłoczny nie odstąpił od nich w dzień, prowadząc ich po drodze, ani słup ognisty w nocy, oświetlając im drogę, po której iść mieli. (20) Dałeś im swego dobrego ducha, aby ich pouczał; twojej manny nie odjąłeś od ich ust i wodę im dałeś, gdy byli spragnieni. (21) Przez czterdzieści lat utrzymywałeś ich na pustyni tak, że niczego im nie brakło. Odzienia ich nie zdarły się i nogi ich nie napuchły. (22) Dałeś im królestwa i ludy, przydzielając im je jako przyległość, toteż wzięli w posiadanie ziemię Sychona, ziemię króla Cheszbonu, i ziemię Oga, króla Baszanu. (23) Liczbę ich synów pomnożyłeś ja gwiazdy niebieskie i sprowadziłeś ich do ziemi, o której powiedziałeś ich ojcom, że wejdą do niej i wezmą ją w posiadanie. (24) I przyszli synowie, i wzięli w posiadanie ziemię, Ty zaś powaliłeś przed nimi mieszkańców tej ziemi, Kananejczyków, i wydałeś w ich rękę zarówno królów, jak i ludy tej ziemi, by postąpili z nimi według swojej woli. (25) Zdobyli warowne grody i żyzną ziemię! I wzięli w posiadanie domy pełne wszelkiego dobra, drążone cysterny, winnice, gaje oliwne i drzewa owocowe w obfitości. Jedli tedy i byli syci, utyli i opływali w dostatki dzięki wielkiej twojej dobroci. (26) Wtedy stali się oporni i zbuntowali się przeciwko tobie, i odrzucili od siebie twój zakon, zabili twoich proroków, którzy ich ostrzegali, aby ich nawrócić do ciebie, i popełnili wielkie bluźnierstwa. (27) Toteż wydałeś ich w ręce ich wrogów, a ci ciemiężyli ich. W czasie ucisku zaś wołali do ciebie, a wtedy Ty wysłuchałeś ich z niebios i według obfitego swego miłosierdzia dałeś im wybawicieli, którzy wybawiali ich z ręki ich wrogów. (28) Lecz gdy znów zażyli spokoju, zawrócili do czynienia zła przed tobą. Toteż na nowo wydałeś ich w ręce ich nieprzyjaciół, którzy ich ujarzmili. Wtedy znowu wołali do ciebie i Ty wysłuchałeś ich z niebios, i wyrwałeś ich wiele razy według obfitego miłosierdzia twego. (29) Ostrzegałeś ich, aby ich nawrócić do swego Zakonu, lecz oni podle postąpili i nie słuchali twoich przykazań i grzeszyli przeciwko twoim prawom. Jeżeli je człowiek wypełnia żyje. Lecz oni odwracali się do nich plecami, usztywniali swoje karki i nie usłuchali. (30) Przez wiele lat okazywałeś im cierpliwość i ostrzegałeś ich przez swego ducha za pośrednictwem swoich proroków, lecz oni nie przyjęli tego w swoje uszy. Toteż wydałeś ich w moc ludów różnych krajów. (31) Dzięki obfitemu miłosierdziu twojemu nie wygubiłeś ich i nie opuściłeś, gdyż Ty jesteś Bogiem litościwym i miłosiernym. (32) Teraz więc, Boże nasz, Boże wielki, potężny i straszny, który dotrzymujesz przymierza i łaski, niechaj nie wyda ci się małym cały ten mozół, jaki nas spotkał, naszych królów, naszych książąt, kapłanów, naszych proroków i naszych ojców oraz cały lud twój, od czasów królów asyryjskich aż do dziś dnia. (33) Wszak Ty jesteś sprawiedliwy we wszystkim, co przyszło na nas; Ty dochowałeś wierności, ale my postąpiliśmy bezbożnie: (34) nasi królowie, nasi książęta, nasi kapłani i ojcowie nie wypełniali twojego Zakonu i nie zważali na twoje przykazania i na twoje napomnienia, których im udzielałeś. (35) Gdy jeszcze byli w swoim królestwie, mimo obfitych dóbr, które im dałeś, w ziemi rozległej i urodzajnej, którą im dałeś, nie służyli ci i nie odwrócili się od swoich złych uczynków. (36) Tak tedy jesteśmy dziś niewolnikami w ziemi, którą dałeś naszym ojcom, aby z jej plonów i dóbr spożywali, otośmy w niej niewolnikami. (37) Obfite swoje płody przynosi ona królom, których ustanowiłeś nad nami za nasze grzechy, oni władają nad naszymi ciałami i nad naszym bydłem według swojego upodobania. Przeto jesteśmy w wielkim ucisku." - Księga Nehemiasza 9
"W pierwszym roku Dariusza, syna Ahaszwerosza z rodu medyjskiego, który został królem państwa chaldejskiego, (2) w pierwszym roku jego panowania ja, Daniel, zwróciłem uwagę w księgach na liczbę lat, które miały upłynąć według słowa Pana do proroka Jeremiasza, nad ruinami Jeruzalemu, to jest siedemdziesiąt lat. (3) I zwróciłem swoje oblicze na Pana, Boga, aby się modlić, błagać, w poście, we włosiennicy i popiele. (4) Modliłem się więc do Pana, mojego Boga, wyznawałem i mówiłem: Ach, Panie, Boże wielki i straszny, który dochowujesz przymierza i łaski tym, którzy cię miłują i przestrzegają twoich przykazań. (5) Zgrzeszyliśmy, zawiniliśmy i postępowaliśmy bezbożnie, zbuntowaliśmy się i odstąpiliśmy od twoich przykazań i praw. (6) I nie słuchaliśmy twoich sług, proroków, którzy w twoim imieniu przemawiali do naszych królów, naszych książąt, naszych ojców i do całego pospólstwa. (7) U ciebie, Panie, jest sprawiedliwość, nam zaś, jak to jest dzisiaj, jest wstyd, nam, mężom judzkim i mieszkańcom Jeruzalemu, całemu Izraelowi, bliskim i dalekim we wszystkich krajach, po których rozproszyłeś ich z powodu niewierności, jakiej się dopuścili wobec ciebie. (8) Panie! Wstyd nam, naszym królom, naszym książętom i naszym ojcom, bo zgrzeszyliśmy przeciwko tobie. (9) U Pana, Boga naszego, jest zmiłowanie i przebaczenie, gdyż zbuntowaliśmy się przeciwko niemu (10) i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, by postępować według jego wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków. (11) Nawet cały Izrael przekroczył twój zakon i odwrócił się, by nie słuchać twojego głosu. Dlatego rozlała się nad nami klątwa i przysięga, zapisana w zakonie Mojżesza, sługi Bożego, bo zgrzeszyliśmy przeciwko niemu. (12) Przeto spełnił swoje słowo, które wypowiedział przeciwko nam i przeciwko naszym sędziom, którzy nas sądzili, że ześle na nas wielkie nieszczęście, gdyż pod całym niebem nie wydarzyło się to, co się stało w Jeruzalemie. (13) Jak napisano w zakonie Mojżesza, spadło na nas wszelkie nieszczęście; my jednak nie ubłagaliśmy Pana, naszego Boga, odwracając się od naszych win i bacząc na twoją prawdę. (14) Lecz Pan dopilnował nieszczęścia i sprowadził je na nas; bo sprawiedliwy jest Pan, nasz Bóg, we wszystkich swoich dziełach, których dokonał, ale my nie słuchaliśmy jego głosu. (15) Lecz teraz, Panie nasz, który wyprowadziłeś mocną ręką swój lud z ziemi egipskiej i zapewniłeś sobie imię, jak to jest dzisiaj: Zgrzeszyliśmy, bezbożnie postąpiliśmy. (16) O Panie! Według twojej sprawiedliwości niech odwróci się twój gniew i twoja popędliwość od twojego miasta, Jeruzalemu, od świętej twojej góry! Gdyż z powodu naszych grzechów i naszych win Jeruzalem i twój lud znosi zniewagi od wszystkich, którzy są wokół nas. (17) Lecz teraz wysłuchaj, o Boże nasz, modlitwy twojego sługi i jego błagania i rozjaśnij swoje oblicze nad twoją spustoszoną świątynią, ze względu na siebie samego, o Panie! (18) Nakłoń, Boże mój, swojego ucha i usłysz! Otwórz oczy i spójrz na nasze spustoszenia i na miasto, które jest nazwane twoim imieniem! Gdyż nie dla naszej sprawiedliwości zanosimy nasze błaganie przed twoje oblicze, lecz dla obfitego twojego miłosierdzia. (19) O Panie, usłysz, o Panie, odpuść! O Panie, dostrzeż i uczyń! Nie zwlekaj przez wzgląd na siebie, mój Boże, bo twoim imieniem nazwane jest to miasto i twój lud! (20) A gdy jeszcze mówiłem, modliłem się i wyznawałem mój grzech i grzech mojego ludu izraelskiego, i zanosiłem moje błaganie przed oblicze Pana, mojego Boga, za świętą górę mojego Boga. (21) Gdy więc jeszcze mówiłem i modliłem się, oto nagle w czasie ofiary wieczornej przyleciał do mnie ów mąż Gabriel, którego przedtem oglądałem w widzeniu." - Księga Daniela 9:1-21 BW
Nieporównywalnie największe wydarzenie w historii ludzkości
BÓG Prawdziwy stał się człowiekiem - porzucił swoje BÓSTWO, zaryzykował swoje wieczne istnienie z OJCEM [[gdyby choć raz zgrzeszył, to sam musiałby być potępiony, OJCIEC i Jego musiałby zniszczyć w Gehennie]] - jak wielkiego poświęcenia dokonał SYN schodząc na ziemię jako człowiek. Jego doskonale święte życie które ofiarował za całego grzechy świata, wszystkich ludzi - to największe, najważniejsze w całej historii ludzkości. Nie będzie również nic większego w przyszłości. Miejmy to w sercu, chwalmy OJCA i Zmartwychwstałego za wszystko - za to że m.in. istniejemy, a najbardziej za to ICH największe dzieło - dzieło zbawienia ku życiu wiecznemu. Izraelici często wspominali ówczesne według nich największe dzieło którego doświadczyli czyli uwolnienie z Egiptu. W Jezusie naszym PANU ZBAWICIELU mamy nieskończenie większe, ważniejsze rzeczy które powinniśmy mieć stale w swoich sercach i mówić innym o tym, aby i oni mogli być zbawieni, żyć ku chwale BOŻEJ, wielbić OJCA i SYNA, dziękować Im z czystego nowego serca. ........................................................................... "Ewangelia Prawdziwej Łaski część 18 - Niepojęta niewyobrażalna cudowna miłość BOGA Prawdziwego do człowieka" - https://mieczducha888.blogspot.com/2023/09/ewangelia-prawdziwej-aski-czesc-18.html
" Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło? (2) Wyrósł bowiem przed nim jako latorośl i jako korzeń z suchej ziemi. Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać. (3) Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na Niego. (4) Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie. A my mniemaliśmy, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony. (5) Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni. (6) Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył, a Pan jego dotknął karą za winę nas wszystkich. (7) Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust. (8) Z więzienia i sądu zabrano go, a któż o jego losie pomyślał? Wyrwano go bowiem z krainy żyjących, za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony. (9) I wyznaczono mu grób wśród bezbożnych i wśród złoczyńców jego mogiłę, chociaż bezprawia nie popełnił ani nie było fałszu na jego ustach. (10) Ale to Panu upodobało się utrapić go cierpieniem. Gdy złoży swoje życie w ofierze, ujrzy potomstwo, będzie żył długo i przez niego wola Pana się spełni. (11) Za mękę swojej duszy ujrzy światło i jego poznaniem się nasyci. Sprawiedliwy mój sługa wielu usprawiedliwi i sam ich winy poniesie. (12) Dlatego dam mu dział wśród wielkich i z mocarzami będzie dzielił łupy za to, że ofiarował na śmierć swoją duszę i do przestępców był zaliczony. On to poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami." - Izajasz 53 BW
"A kto z was chce być pierwszy, niech będzie sługą wszystkich. (45) Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i aby dać swe życie na okup za wielu." - Ewangelia Marka 10:44-45 UBG
"Chrystus bowiem, gdy jeszcze byliśmy słabi, we właściwym czasie umarł za bezbożnych. (7) Choć rzadko się zdarza, że ktoś umrze za sprawiedliwego, jednak za dobrego może ktoś odważyłby się umrzeć. (8) Lecz Bóg okazuje nam swoją miłość przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł." - List apostoła Pawła do Rzymian 5:6-8 UBG
"Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas, jako tych, którzy uznaliśmy, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli. (15) A umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony. (16) Dlatego my odtąd nikogo nie znamy według ciała, a chociaż znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już więcej go takim nie znamy. (17) Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe. (18) A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał ze sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania. (19) Bóg bowiem był w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania. (20) Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo, tak jakby Bóg upominał was przez nas. W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem. (21) On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą." - 2 List apostoła Pawła do Koryntian 5:14-21 UBG
"Łaska wam i pokój od Boga Ojca i naszego Pana Jezusa Chrystusa; (4) Który wydał samego siebie za nasze grzechy, aby nas wyrwać z obecnego złego świata według woli Boga i Ojca naszego; (5) Któremu chwała na wieki wieków. Amen." - List apostoła Pawła do Galacjan 1:3-5 UBG
"Z Chrystusem jestem ukrzyżowany: żyję, ale już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus. A to, że teraz żyję w ciele, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał za mnie samego siebie. (21) Nie odrzucam łaski Boga. Jeśli bowiem przez prawo jest sprawiedliwość, to Chrystus umarł na próżno." - List apostoła Pawła do Galacjan 2:20-21 UBG
"Bądźcie więc naśladowcami Boga jako umiłowane dzieci; (2) I postępujcie w miłości, jak i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie za nas jako dar i ofiarę Bogu na miłą woń. (3) A nierząd i wszelka nieczystość albo chciwość niech nie będą nawet wśród was wspominane, jak przystoi świętym; (4) Także sprośność, niedorzeczne gadanie i nieprzyzwoite żarty, ale raczej dziękczynienie. (5) Bo wiecie o tym, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec, to znaczy bałwochwalca, nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga. [...]Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie " - List apostoła Pawła do Efezjan 5:1-5, 25 UBG
"Zachęcam więc przede wszystkim, aby zanoszone były prośby, modlitwy, wstawiennictwa i dziękczynienia za wszystkich ludzi; (2) Za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne, z całą pobożnością i uczciwością. (3) Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela; (4) Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. (5) Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus; (6) Który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie. (7) Ze względu na nie zostałem ustanowiony kaznodzieją i apostołem - mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię - nauczycielem pogan w wierze i prawdzie." - 1 List apostoła Pawła do Tymoteusza 2:1-7 UBG
" Objawiła się bowiem łaska Boga, niosąca zbawienie wszystkim ludziom; (12) Pouczająca nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i światowych pożądliwości, trzeźwo, sprawiedliwie i pobożnie żyli na tym świecie; (13) Oczekując błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa; (14) Który wydał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków. (15) To mów, do tego zachęcaj i strofuj z całą powagą; niech nikt tobą nie gardzi." - List apostoła Pawła do Tytusa 2:11-15 UBG
"Umiłowani, miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje, z Boga się narodził i zna Boga. (8) Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością. (9) W tym objawiła się miłość Boga do nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy przezeń żyli. (10) Na tym polega miłość, że nie myśmy umiłowali Boga, lecz że On nas umiłował i posłał Syna swego jako ubłaganie za grzechy nasze. (11) Umiłowani, jeżeli Bóg nas tak umiłował, i myśmy powinni nawzajem się miłować. (12) Boga nikt nigdy nie widział; jeżeli nawzajem się miłujemy, Bóg mieszka w nas i miłość jego doszła w nas do doskonałości. (13) Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a On w nas, że z Ducha swojego nam udzielił. (14) A my widzieliśmy i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata. (15) Kto tedy wyzna, iż Jezus jest Synem Bożym, w tym mieszka Bóg, a on w Bogu. (16) A myśmy poznali i uwierzyli w miłość, którą Bóg ma do nas. Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim. (17) W tym miłość do nas doszła do doskonałości, że możemy mieć niezachwianą ufność w dzień sądu, gdyż jaki On jest, tacy i my jesteśmy na tym świecie. (18) W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości. (19) Miłujmy więc, gdyż On nas przedtem umiłował. (20) Jeśli kto mówi: Miłuję Boga, a nienawidzi brata swego, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. (21) A to przykazanie mamy od niego, aby ten, kto miłuje Boga, miłował i brata swego." - 1 List apostoła Jana 4:7-21 BW
"I widziałem w prawej dłoni tego, który siedział na tronie, księgę zapisaną wewnątrz i zewnątrz, zapieczętowaną siedmioma pieczęciami. (2) Widziałem też anioła potężnego, który wołał głosem donośnym: Któż jest godny otworzyć księgę i zerwać jej pieczęcie? (3) I nikt w niebie ani na ziemi, ani pod ziemią nie mógł otworzyć księgi ani do niej wejrzeć. (4) I płakałem bardzo, że nie znalazł się nikt godny otworzyć księgę ani do niej wejrzeć. (5) A jeden ze starców rzecze do mnie: Nie płacz! Zwyciężył lew z pokolenia Judy, korzeń Dawidowy i może otworzyć księgę, i zerwać siedem jej pieczęci. (6) I widziałem pośrodku między tronem a czterema postaciami i pośród starców stojącego Baranka jakby zabitego, który miał siedem rogów i siedmioro oczu; a to jest siedem duchów Bożych zesłanych na całą ziemię. (7) I przystąpił, i wziął księgę z prawej ręki tego, który siedział na tronie, (8) a gdy ją wziął, upadły przed Barankiem cztery postacie i dwudziestu czterech starców, a każdy z nich miał harfę i złotą czaszę pełną wonności; są to modlitwy świętych. (9) I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu, (10) i uczyniłeś z nich dla Boga naszego ród królewski i kapłanów, i będą królować na ziemi. (11) A gdy spojrzałem, usłyszałem głos wielu aniołów wokoło tronu i postaci, i starców, a liczba ich wynosiła krocie tysięcy i tysiące tysięcy; (12) i mówili głosem donośnym: Godzien jest ten Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. (13) I słyszałem, jak wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków. (14) A cztery postacie mówiły: Amen. Starcy zaś upadli i oddali pokłon." - Objawienie Jana 5 BW
Czy jest tzw. "dobry" czas, czy jesteśmy w ciężkich, bolesnych, niezrozumiałych rzeczach, to pamiętajmy o tym co OJCIEC i SYN zrobili na Golgocie i kim jesteśmy jako zbawieni. Nie zapominajmy o tym, nie lekceważmy tego - nie idźmy śladem Izraelitów którzy odwrócili swoje serca od BOGA, nie doceniali łaski Bożej, nie doceniali miłości Bożej. Nie idźmy śladem Izraelitów którzy wzgardzili w większości wyzwoleniem z Egiptu. Tym bardziej nie zlekceważmy, nie pogardźmy bo na Golgocie dokonała się nieskończenie ważniejsza, nieskończenie większa rzecz niż wyjście Izraelitów z Egiptu. Chwalmy tym bardziej OJCA i SYNA niż Izraelici. Tym bardziej składajmy dziękczynienie OJCU i SYNOWI niż Izraelici.
- Mamy nieskończenie większe powody mówić ludziom o zbawczym dziele z Golgoty, niż Izraelici o exodusie.
- Mamy nieskończenie większe powody aby chlubić się z dzieła zbawczego z Golgoty, niż Izraelici po wyzwoleniu z niewoli egipskiej.
- Mamy nieskończenie większe powody aby radować się ze zbawczego dzieła z Golgoty, niż Izraelici po wyzwoleniu z niewoli egipskiej.
- Mamy nieskończenie większe powody z dzieła zbawczego na Golgocie aby oddawać chwałę, dziękczynienie OJCU i SYNOWI, niż Izraelici po wyzwoleniu z niewoli egipskiej.
Nawet gdybyśmy byli pośród najgorszych wydarzeń, nawet gdybyśmy doświadczali najcięższych cierpień, to zawsze i do końca pamiętajmy że : gdyby PAN BÓG był zły, gdybyśmy Go nie obchodzili, to nie uniżyłby się do postaci człowieka, nie znosiłby cierpień, nie umarłby za nas straszną krzyżową śmiercią pośród największych niewyobrażalnych cierpień [przede wszystkim duchowych] niosąc ciężar win, grzechów wszystkich ludzi żyjących w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Gdyby PAN BÓG był zły to nie byłoby Golgoty. OJCIEC i SYN zawsze byli, są i zawsze będą doskonali we wszystkim, nieskazitelni w tym w miłości, sprawiedliwości, więc nigdy nie zwątpmy. Wytrwajmy do końca w zaufaniu Im, w czynieniu Ich woli, w oddawaniu Im chwały i dziękczynienia. Nie porzućmy zbawienia które mamy z łaski przez żywą wiarę - zaufanie, oddanie Im.
" Ale wy, umiłowani, budujcie siebie samych w oparciu o najświętszą wiarę waszą, módlcie się w Duchu Świętym, (21) zachowajcie siebie samych w miłości Bożej, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ku życiu wiecznemu." - List Judy 1:20-21 BW
Jestem bogatszy od miliarderów, bo ziemskie skarby przeminą, a to co mam jako zbawiony jest poza tym nieskończenie cenniejsze niż wszelkie ziemskie skarby. Jestem bogaty w BOGU. Bogactwo to nie pieniądze, ale zbawienie. Tylko zbawieni są dziećmi Bożymi, a niezbawieni są niewolnikami grzechu. Nie ma nic cenniejszego co może mieć człowiek, niż bycie zbawionym - niż bycie dzieckiem Bożym.
Jestem mądrzejszy od niezbawionych i bezbożnych grzeszników, bo znam OJCA Niebiańskiego i PANA ZBAWICIELA Jezusa Chrystusa. Prawdziwa mądrość to znać ICH oraz żyć według Ich woli, wybierać to co Oni chcą.
Jestem silniejszy od niezbawionych i bezbożnych grzeszników, bo mam w sobie obecność OJCA i Chrystusa PANA ZBAWICIELA i w Ich obecności mam wszystko co potrzebne aby czynić Ich wolę, aby pełnić Ich przykazania miłości, aby mówić: "NIE" pożądliwościom, grzechowi, złu. Mam prawdziwą siłę, bo mam w Ich obecności wszelką potrzebną moc do pobożnego życia, do pełnienia Ich woli nawet w najgorszych okolicznościach i wytrwać w tym do końca ... "Umiem się ograniczyć, umiem też żyć w obfitości; wszędzie i we wszystkim jestem wyćwiczony; umiem być nasycony, jak i głód cierpieć, obfitować i znosić niedostatek. (13) Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie." - List apostoła Pawła do Filipian 4:12-13 BW
Jestem piękniejszy, od najbardziej urodziwych cieleśnie niezbawionych i bezbożnych grzeszników, bo prawdziwe piękno, to nie cielesna uroda, ale czyste serce - nowe serce i nowy duch dany przy zbawieniu, gdy zamieszkuje w nas OJCIEC i SYN. ... "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą" - Ewangelia apostoła Mateusza 5:8 BW ___________ "A gdy przyszli, zobaczył Eliaba i pomyślał: Zapewne ten jest pomazańcem Pana. (7) Ale Pan rzekł do Samuela: Nie patrz na jego wygląd i na jego wysoki wzrost; nie uważam go za godnego, albowiem Bóg nie patrzy na to, na co patrzy człowiek. Człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce."Nie czytaj więcej tego bloga, nie czytaj więcej moich artykułów - [JEŚLI jesteś ..." - https://mieczducha888.blogspot.com/2023/04/nie-czytaj-wiecej-tego-bloga-nie-czytaj.html"Cudowna prawda w ostatnim zdaniu Biblii Objawienie Jana 22:21 - Ewangelia Prawdziwej Łaski część 7" - https://mieczducha888.blogspot.com/2019/08/cudowna-prawda-w-ostatnim-zdaniu-biblii_31.html
"Dlaczego w rzymskim katolicyzmie nie ma Jezusowego pokoju ducha - Mam już dzisiaj życie wieczne część 7" - https://mieczducha888.blogspot.com/2019/07/dlaczego-w-rzymskim-katolicyzmie-nie-ma.html
"Zakaz rozwodów. Tylko śmierć kończy małżeństwo kocia łapa grzechem część 5 - małżeństwa Samarytanki z 4 rozdziału Ewangelii Jana" - https://mieczducha888.blogspot.com/2019/08/zakaz-rozwodow-tylko-smierc-konczy.html
"polityczna pajęczyna w którą wpadły miliardy ludzi część 2 - miliony Polaków w pułapce ty też ?!" - https://mieczducha888.blogspot.com/2019/10/polityczna-pajeczyna-w-ktora-wpady.html
"CHRYSTUSOWY BOŻY "zegar" nie stoi w miejscu oraz wytrwanie w krytycznych i pozornie beznadziejnych chwilach - Jak nie bać się wojny krachu ciężkich czasów część XXII" - https://mieczducha888.blogspot.com/2021/07/chrystusowy-bozy-zegar-nie-stoi-w.html
"Bluźniercza Pierwsza Komunia Nieświęta. - Ewangelia Prawdziwej Łaski część 10" - https://mieczducha888.blogspot.com/2022/05/bluzniercza-pierwsza-komunia-nieswieta.html
"Upadek dogmatów maryjnych część 8 - różańcowe bałwochwalstwo i demoniczne cuda w Wąwolnicy" - https://mieczducha888.blogspot.com/2019/09/upadek-dogmatow-maryjnych-czesc-8.html
"Chrześcijański pacyfizm wiernym naśladowaniem Jezusa Zbawiciela część 2 - odmowa brania udziału w przyszłej wojnie światowej" - https://mieczducha888.blogspot.com/2018/11/chrzescijanski-pacyfizm-wiernym_27.html
"Złote Miasto niesamowity wieczny dom chrześcijan część 13 - Rajska BOŻA obecność najcudowniejszą rzeczą najwspanialszym stanem wszechczasów" - https://mieczducha888.blogspot.com/2022/06/zote-miasto-niesamowity-wieczny-dom_23.html
Wpis brata Jarka : "Zdrowa Społeczność – Po Miłości Ją Poznacie" - Https://Duchowepogotowie.Pl/2022/09/Zdrowa-Spolecznosc-W-Milosci.Html
Biblijny kondycjonalizm : "KŁAMSTWO SZATANA Z KSIĘGI RODZAJU 3:4 NA CAŁYM ŚWIECIE, M.IN. W SEKCIE RZYMSKOKATOLICKIEJ I W WIELU KOŚCIOŁACH "BIBLIJNYCH - EWANGELICZNYCH". KŁAMSTWO NIEŚMIERTELNEJ DUSZY W KOŚCIOŁACH - BIBLIJNA PRAWDA O ŻYCIU PO ZMARTWYCHWSTANIU A NIE PO ŚMIERCI CZĘŚĆ 16" - HTTPS://BINITARIANIZM123ANIHILACJONIZM.BLOGSPOT.COM/2021/11/KAMSTWO-SZATANA-Z-KSIEGI-RODZAJU-34-NA.HTML
Biblijny anihilacjonizm : "Piekielne bluźnierstwo i kłamstwo kontra biblijna prawda kondycjonalizmu i anihilacjonizmu część 3 piekielny grzech wielu chrześcijan gorszy niż grzech Halloween" - https://mieczducha888.blogspot.com/2020/10/piekielne-bluznierstwo-i-kamstwo-kontra.html
Biblijny binitarianizm : "Biblijna i apostolska nauka binitarianizmu część 41 - AntyCHRYSTUSOWA trzecia osoba Trójcy = antyCHRYSTUSOWY trynitarianizm" - https://binitarianizm-biblijny.blogspot.com/2023/01/biblijna-i-apostolska-nauka.html
"Biblijna i apostolska nauka binitarianizmu część 25 - Trynitarianizm Trójca są herezją i bluźnierstwem" - https://binitarianizm-biblijny.blogspot.com/2021/07/biblijna-i-apostolska-nauka.html........... Chwała OJCU oraz BOGU Prawdziwemu Jezusowi Chrystusowi PANU ZBAWCY. Jedynie Oni dwaj mają odwieczną naturę JHWH. - Ewangelia Jana 1:1, 20:28, 1 Jan 5:20, Objawienie 5:13, 1 Koryntian 8:5-6 i wiele innych .... Charis2007@wp.pl ... 21.10.2023 Puławy , Dominik Marzec
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz